اثربخشی واقعیت درمانی گروهی مبتنی برتئوری انتخاب برخودارزشمندی وکیفیت زندگی معلمان زن متاهل

هدف مطالعه حاضر تعیین اثربخشی واقعیت درمانی گروهی مبتنی برتئوری انتخاب بر خود ارزشمندی وکیفیت زندگی معلمان شهر ساری بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه مورد مطالعه در این تحقیق معلمان زن متاهل دوره ابتدایی شهرساری بودند، که تعداد آن ها مطابق با آمار دریافتی از آموزش وپرورش 150 نفر می باشد. که از میان آن ها 120 نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های استانداردخودارزشمندی کروکرولف و پرسشنامه کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی) پاسخ دادند و با توجه به نقطه برش پرسشنامه ها پس از غربالگری اولیه 30 نفر از معلمانی که دارای خود ارزشمندی وکیفیت زندگی پایینی بودند به صورت تصادفی ساده انتخاب ودر دوگروه (15نفر)آزمایش و(15نفر)کنترل جای داده شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت آموزش واقعیت درمانی قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. برای تحلیل داده‌های پژوهش تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکوا) استفاده شد. نتایج نشان داد، بین میانگین نمرات آزمودنی های دو گروه درپس آزمون خود ارزشمندی وکیفیت زندگی تفاوت آماری معنی داری وجود دارد (P